Lip 13
Zapraszamy do przeczytania relacji z 5 niezwykłych leśnych spotkań – warsztatów przyrodniczych, które odbyły się w ramach projektu „W dziką stronę”. Trzy z nich prowadzone były przez trenera edukacji leśnej z ODE „Źródła”. Dwa kolejne zorganizowane były przez nauczyciela przyrody. W projekcie uczestniczyli uczniowie klasy V.
Opis zawiera zdjęcia i informacje o przebiegu wszystkich leśnych spotkań.
Cze 08
W dniu dzisiejszym klasa 1b postanowiła wykorzystać piękną słoneczną pogodę do doświadczeń przyrodniczych. Podczas zajęć dowiedzieliśmy się, jak powstaje tęcza oraz poznaliśmy jej kolory: czerwony, pomarańczowy, żółty, zielony, niebieski, granatowy i fioletowy. I chociaż dziś nie padał deszcz, a było piękne słońce, to nam udało się wydobyć kolory tęczy 😀 Zastanawiacie się jak to możliwe? Wykorzystaliśmy płyty CD. Światło słoneczne odbijające się od płyty rozdzieliło się na wiele
kolorów. Dzięki temu powstał nam obraz przypominający tęczę.
W rzeczywistości powstanie tęczy jest jednak nieco bardziej skomplikowane. Aby powstała tęcza potrzebny jest deszcz i słońce. Zjawisko tęczy powstaje przez rozszczepienie światła białego i odbicie go wewnątrz kropel deszczu. Światło słoneczne „wpada do kropli deszczu”, tam właśnie się załamuje , a równocześnie zawraca. Pokazuje to poniższa animacja.
Więcej zdjęć z lekcji I b znajdziecie TUTAJ =>>
Maj 13
Nie od dziś wiadomo, że najlepsze lekcje przyrody, to lekcje w terenie Dzisiaj uczniowie klasy IV odwiedzili pobliski staw przy ul. Kolumny, by dowiedzieć się więcej o życiu w środowisku wodnym. Dokonali inwentaryzacji zbiornika pod kątem jego czystości i obecności organizmów. Rozpoznawali rośliny wodne i starali się oznaczyć małe wodne bezkręgowce.
Kwi 17
Uczniowie klasy IV przygotowują się do lekcji terenowej. Dzisiaj poznawali życie na łące. W klasie ukryły się organizmy, które możemy spotkać w tym ekosystemie. Korzystając z iPadów uczniowie fotografowali zwierzęta, a następnie umieszczali je na swojej wirtualnej łące. Wpisując w prezentacji ich nazwy zapamiętywaliśmy jednocześnie, które zwierzęta mieszkają na łące, a które są na niej tylko gośćmi. Każda grupa w ten sposób stworzyła własną niepowtarzalną ilustrację do dzisiejszego tematu lekcji. Do tego celu wykorzystaliśmy dostępną na iPadach aplikację Keynote.
Mar 19
Z niecierpliwością wszyscy z drugiej klasy czekamy na przyjście wiosny! Żeby jednak w pełni korzystać z jej uroków postanowiliśmy zadbać o nasze zdrowie. Na początek przypomnieliśmy sobie zasady prawidłowego odżywiania się. Według najnowszej piramidy żywienia, ułożyliśmy przykładowe „zdrowe” jadłospisy i zabraliśmy się do uważnego czytania … książki kucharskiej! Spośród wielu ciekawych propozycji na wiosenne dania – wybraliśmy nasze „witaminowe bomby” :). Zaraz po powrocie do domu zabraliśmy się więc do ich przygotowania … wszystko zgodnie z przepisami. A oto efekty naszej pracy. Zachęcamy wszystkich by zadbali o swoje zdrowie od zaraz!
Mar 11
Na lekcjach przyrody w klasie czwartej ostatnio mówimy o życiu na lądzie. Poznaliśmy różne skały, które możemy spotkać w Polsce. Wiemy jaki jest ich podział i jak powstały. Dzisiaj dowiedzieliśmy się, że to ze skał na skutek wietrzenia czyli kruszenia skał i rozwoju roślin, powstaje gleba.
Gleba składa się z kilku warstw.
Ściółka jest zbudowana z resztek roślin i zwierząt, nierozłożonych liści, gałęzi, igieł, zwierzęcych odchodów, martwych owadów.
Próchnica to ciemna warstwa gleby, w której znajdują się rozłożone szczątki organizmów, żyje tu wiele organizmów glebowych. Warstwa ta jest ciągle budowana i przekształcana. Od jej grubości zależy żyzność gleby.
Warstwa mineralna dzieli się na górną i dolną. To miejsce, gdzie próchnica miesza się z cząstkami powstałymi przy wietrzeniu skał.
Skała macierzysta to nierozkruszone podłoże skalne. Głównie to rodzaj skały decyduje o tym jaka gleba powstanie np.:
Gleby tworzą się bardzo długo. 1 cm powstaje przez 600 – 1000 lat !
My mieliśmy okazję dokładnie przyjrzeć się próchnicy i skale macierzystej. Pod mikroskopem obserwowaliśmy glebę i piasek. Przyglądaliśmy się też innym skałom: granitowi, wapieniom, piaskowcom i węglowi. Nasze obserwacje zanotowaliśmy w zeszycie i wykonaliśmy rysunki.
Lut 20
W ubiegłym tygodniu na jednej z lekcji przyrody nasz kolega Kacper pokazał nam ciekawy zestaw. Zawierał on kilka doświadczeń związanych ze złudzeniami optycznymi. Mogliśmy zobaczyć trójwymiarowy obraz przez specjalne okulary, sprawdzić jak obrazy „ożywają” na naszych oczach. Niektórym wręcz zakręciło się w głowie 🙂
Postanowiliśmy bliżej przyjrzeć się temu zjawisku.
Dzisiaj dokładnie wiemy dlaczego widzimy i jak to robimy, jak zbudowane jest nasze oko. Wiemy też, że tak naprawdę widzi nasz mózg. Bo to on zbiera i przetwarza informacje, które za pomocą nerwu wzrokowego docierają do niego z naszych oczu.
BUDOWA OKA LUDZKIEGO
źródło: http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/7/71/Budowa_oka.jpg
Iluzje powstają np. gdy mamy dwa identyczne kwadraty, ale jeden jest na ciemnym, inny na jasnym tle. Ten drugi będziemy postrzegać jako mniejszy.
Jeśli jest za dużo światła źrenica się zwęża, a gdy światła jest mało rozszerza się. Patrząc na kwadrat na białym tle źrenica jest bardziej zwężona, niż gdy patrzymy na taki sam kwadrat umieszczony na czarnym tle. Zatem ilość światła z szarego kwadratu, która dociera do receptorów umieszczonych na dnie oka jest różna. Mniejsza, gdy otoczenie jest jasne, a większa gdy ciemne. Stąd wynikają wyraźnie inne jasności tych kwadratów. Jest to zjawisko całkowicie naturalne i nie ma w tym żadnych sztuczek.
Jeśli zdjęcie oprawiasz w ramkę zwróć uwagę, jak ono wygląda na jasnym, a jak na ciemnym tle. Aby znajdujące się na zdjęciu detale były dobrze widoczne, część fotografów swoje prace umieszcza na czarnych lub ciemnoszarych tłach. Teraz już wiesz, dlaczego.
Opisane zjawisko dotyczy tak zwanej adaptacji oka do jasności. Oprócz tego oko adaptuje się również do barwy. Dowodem tego jest kolejne złudzenie optyczne. Wpatruj się w dowolną czarną kropkę na barwnym kole przez 30 sekund. Później przenieś wzrok na czarną kropkę w centrum. Zobaczysz wtedy dodatkowe koło, którego przecież nie ma 🙂
źródło: http://www.swiatlo.tak.pl/1/index.php/zludzenia-optyczne-jak-powstaja/
Podobnie nasz mózg ma trudność z przeniesieniem rzeczywistości narysowanej na kartce. Naturalnie widzimy w trójwymiarze. Niektóre rysunki skłaniają nasz mózg by doszukiwał się na płaskiej powierzchni obrazu 3D. Tak powstaje iluzja.
Więcej iluzji optycznych znajdziecie na stronie
http://forum.gazeta.pl/forum/w,49353,108692540,,Zludzenia_optyczne_do_poogladania.html?v=2
Różne ciekawe iluzje znaleźliśmy też w filmiku na YouTube
Ciekawym tematem jest też to, jak widzą świat inne zwierzęta, ale o tym innym razem 🙂
Lis 25
Wyobraź sobie, że jesteś pracownikiem międzynarodowej firmy „Secret Garden”, która staje do konkursu na najciekawszy projekt ogrodu. Twoim zadaniem jako architekta krajobrazu jest wykonanie planu ogrodu według instrukcji. Plan ma być wykonany w skali z podanych i zmierzonych wcześniej wymiarów. Musi zawierać legendę dwujęzyczną (polską i angielską) i pokazywać charakterystyczne elementy danego typu ogrodu. Swoją pracę zaprezentujecie przed jury konkursu.
Tak brzmiało dzisiejsze zadanie projektowe dla klasy IV, a oto plany ogrodów naszych małych architektów 🙂
Podczas zajęć uczniowie korzystali ze stron internetowych:
Paź 07
Pewnego dnia w naszej szkole miało miejsce niesamowite wydarzenie. W ekopracowni spotkaliśmy panią Jesień, która ukryła dla nas swoje różnorodne dary. Razem z nią poznawaliśmy różne owoce i warzywa, a później porządkowaliśmy przetwory w spiżarni, które miały geometryczne etykietki. Wędrując po wirtualnym parku odkrywaliśmy barwy jesieni ukryte w liściach. W jesienne kosze zbieraliśmy również owoce drzew: kasztany, żołędzie i jarzębinę. Zawsze chętnie zdobywamy ekowiedzę i pracujemy na tablicy interaktywnej wykorzystując zasoby Łódzkiej Platformy Edukacyjnej. Jesteśmy małymi przyrodnikami! 😀
Paź 06
W ubiegłym tygodniu uczyliśmy się na przyrodzie w jaki sposób zmierzyć odległości w terenie i jak obliczyć wysokość drzewa i pagórka. Posługiwaliśmy się miarką i własnymi krokami. Sprawdzaliśmy jakie będą różnice w odległości przy zastosowaniu jednej i drugiej metody. Podjęliśmy też próbę zmierzenia placu zabaw i boiska. Gdybyśmy chcieli narysować je w skali, musielibyśmy ich wymiary zmniejszyć 20 krotnie!
Poznaliśmy i wypróbowaliśmy metodę na obliczenie wysokości drzewa korzystając z długości jego cienia. Przy użyciu „niwelatora”, określiliśmy też przybliżoną wysokość pagórka, który oddziela szkolne boisko od kościoła. Ma on ok. 3 m wysokości. Nie jest to wcale takie trudne. Wystarczy „patyk” wysokości 1 m i druga osoba do pomocy. Trzeba ustawić nasz „niwelator” pionowo i wskazać miejsce, gdzie ma stanąć druga osoba. Tak jak na tym rysunku. Lubimy takie lekcje przyrody 🙂
źródło: http://www.mikluszowice.pl/wydarzenia/20052006/projekt/blokowe/ryc3.bmp
Najnowsze komentarze